уда́члівы разм. glücklich, von Erfólg begléitet, erfólgreich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

successful

[səkˈsesfəl]

adj.

1) пасьпяхо́вы, уда́лы

2) уда́члівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prosperous

[ˈprɑ:spərəs]

adj.

1) уда́чны, пасьпяхо́вы; бага́ты, замо́жны; шчасьлі́вы, уда́члівы

2) спрыя́льны (пра надво́р’е); спадаро́жны (пра ве́цер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фарто́вы разм.

1. (удачлівы) glücklich, von Erfólg begléitet, erfólgreich;

2. (зграбны) schlank;

3. (спрытны, хвацкі) gewándt, geschíckt; fíndig (вынаходлівы); geríeben, pfíffig (выкрутлівы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)