тынк м Stuck m -(e)s, Putz m -es;

сухі́ тынк Tróckenputz m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verputz

m -es тынк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тынко́ўка ж

1. Stúckarbeit f -;

2. разм гл тынк

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kálkbewurf

m -(e)s, -würfe тынк, тынко́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stúck

m -es тынк; ты́нкавы гіпс

mit ~ bewérfen* — тынкава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Putz

m -es

1) убо́р, убра́нне

2) тынк

3) буд. аздо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stucco

[ˈstʌkoʊ]

1.

n., pl. -coes, -cos

1) тынк -у m., атынко́ўка f.

2) тынкава́ньне

2.

v.t.

тынкава́ць, атынко́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acoustic

[əˈku:stɪk]

adj.

1) акусты́чны

2) слыхавы́

acoustic nerve — слыхавы́ нэрв

3) гукавы́

4) гуканепраніка́льны

acoustic plaster — гуканепраніка́льны тынк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абвалі́цца

1. (адваліцца) ábfallen* vi (s), ábbröckeln vi (s);

тынк абвалі́ўся der Verpútz ist ábgebröckelt;

2. (разбурыцца) zusámmenfallen* vi (s), éinstürzen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

plaster

[ˈplæstər]

1.

n.

1) тынк -у m.

2) гіпс -у m.

3) пля́стыр -а m. (для закле́йваньня ра́наў)

2.

v.t.

1) тынкава́ць

2) наклада́ць пля́стыр

3) нама́зваць, абма́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)