тон м.

1. Ton m -(e)s, Töne; Tónart f -, -en (танальнасць);

2. (колер, адценне) Tönung f -, -en;

◊

зні́зіць тон séinen Ton mäßigen, éinen beschéideneren Ton ánschlagen*;

задава́ць тон den Ton ángeben*;

тра́піць [патра́піць] у тон den ríchtigen Ton fínden* [ánschlagen*];

не размаўля́йце са мной такі́м тонам ich verbítte mir díesen Ton;

зялёнага тону in grünem Fárbton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нерашу́чы гл. нерашу́ча;

нерашу́чы тон únsicherer Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bad form

дрэ́нны тон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

good form

до́бры тон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ме́нтарскі Méntor-, Schúlmeister-;

ме́нтарскі тон Schúlmeisterton m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задзі́рлівы разм. ráuflustig, ráufsüchtig, stréitsüchtig;

задзі́рлівы тон frécher Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conciliatory

[kənˈsɪliətɔri]

adj.

прымірэ́нчы (тон, настро́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tone

[toʊn]

1.

n.

1) тон -у m.

2) тон -у m., мане́ра f.

a moral tone — павуча́льны тон

3) хара́ктар -у m., агу́льны вы́гляд, стыль -ю m.

tone of elegance — тон элега́нтнасьці

4) афарбо́ўка f., ко́лер -у m.; адце́ньне ко́леру

I like the soft green tone of this painting — Мне падаба́ецца спако́йны зялёны тон гэ́тага малю́нку

2.

v.

надава́ць тон; задава́ць тон (паказва́ць пры́клад)

•

- tone down

- tone up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beseeching

[bɪˈsi:tsʃɪŋ]

adj.

умо́льны (пра по́зірк, тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bon ton

[bɑ:nˈtɔn]

n., French

до́бры тон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)