Verbum

rumble

v.i.

1) груката́ць, грукаце́ць, туркаце́ць, тарахце́ць

2) бурчэ́ць, вурчэ́ць

n.

1) гру́кат -у m., грукатня́ f.

2) бурчэ́ньне n.

grumble

v.i.

1) (at, about) нарака́ць, жа́ліцца на што

2) бурчэ́ць, мармыта́ць

3) тарахце́ць

n.

1) нарака́ньне n.

2) бурчэ́ньне n.

3) тарахце́ньне n.

rattle

v.

1) бражджэ́ць; бразгаце́ць, бразгата́ць; груката́ць, тарахце́ць

The wind rattled the windows — Во́кны бражджа́ць ад ве́тру

The old car rattled down the street — Старо́е а́ўта пратарахце́ла па ву́ліцы

2) балбата́ць, ху́тка гавары́ць, бараба́ніць

The speaker rattled on about the state of the economy — Прамо́ўца бараба́ніў аб эканамі́чным ста́не

3) informal бянтэ́жыцца

She was so rattled that she forgot her speech — Яна́ так зьбянтэ́жылася, што забы́лася што гавары́ць

n.

1) бра́згат, гру́кат -у m.; брынчэ́ньне, тарахце́ньне n.

2) балбатня́, траскатня́ f.

3) бразго́тка f. (дзіця́чая або́ музы́чны інструмэ́нт)

4) ко́лцы на хвасьце́ грыму́чае зьмяі́