сы́каць, сы́кнуць
1. (утвараць глухія гукі) zíschen vi;
2. разм. (злоснічаць) gehässig [bóshaft] sein; wüten vi;
3. разм. (гаварыць злосным голасам) mit geréizter Stímme sprechen*; schímpfen vi;
сы́каць на каго-н. j-m über den Mund fáhren*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
hiss
[hɪs]
1.
v.i.
1) шыпе́ць, сы́каць, сычэ́ць (як гусь, вужа́ка); сквірчэ́ць
2) сы́каць, сычэ́ць (са зло́сьці)
3) асьві́стаць (на сцэ́не)
2.
n.
1) шыпе́ньне, сычэ́ньне n. (гусе́й); сквірчэ́ньне (пры сма́жаньні)
2) сьвіст -у m. (незадавальне́ньня, асуджэ́ньня)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)