arraign

[əˈreɪn]

v.t.

1) прыця́гваць да судо́вай адка́знасьці

2) абвінава́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arraignment

[əˈreɪnmənt]

n.

1) прыцягне́ньне да судо́вай адка́знасьці

2) абвінава́чваньне, вінава́чаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinschreiten

* vi (s) рабі́ць за́хады, уме́швацца

geríchtlich ~ — прыця́гваць да судо́вай адка́знасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kámmerpräsident

m -en, -en

1) старшыня́ парла́мента

2) старшыня́ судо́вай пала́ты

3) гарадскі́ казначэ́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прымірэ́нне н.

1. (ворагаў) Versöhnung f -, -en, Áussöhnung f -, -en; fríedlicher Áusgleich (у судовай справе);

прымірэ́нне бако́ў Éinigung [Vergléich] der Partéien;

2. (супярэчнасцяў) Áusgleich m -(e)s, Schlíchtung f -, Vergléich m -(e)s;

3. (з чым-н.) Ábfindung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)