крымінало́гіі, крыміналі́стыкі i судо́вай эксперты́зы прабле́м НДІ

т. 8, с. 512

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судо́вы судо́вая судо́вае судо́выя
Р. судо́вага судо́вай
судо́вае
судо́вага судо́вых
Д. судо́ваму судо́вай судо́ваму судо́вым
В. судо́вы (неадуш.)
судо́вага (адуш.)
судо́вую судо́вае судо́выя (неадуш.)
судо́вых (адуш.)
Т. судо́вым судо́вай
судо́ваю
судо́вым судо́вымі
М. судо́вым судо́вай судо́вым судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́дыка-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дыка-судо́вы ме́дыка-судо́вая ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя
Р. ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́вае
ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вых
Д. ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вым
В. ме́дыка-судо́вы (неадуш.)
ме́дыка-судо́вага (адуш.)
ме́дыка-судо́вую ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя (неадуш.)
ме́дыка-судо́вых (адуш.)
Т. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́ваю
ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вымі
М. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-судо́вы вае́нна-судо́вая вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя
Р. вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́вае
вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вых
Д. вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вым
В. вае́нна-судо́вы (неадуш.)
вае́нна-судо́вага (адуш.)
вае́нна-судо́вую вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя (неадуш.)
вае́нна-судо́вых (адуш.)
Т. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́ваю
вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вымі
М. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэ́тар, ‑а, м.

У Старажытным Рыме — прадстаўнік вышэйшай судовай улады.

[Лац. praetor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэапа́г, -а, м. (кніжн.).

1. Вышэйшы орган судовай і палітычнай улады ў старажытных Афінах.

2. перан. Сход аўтарытэтных асоб для рашэння якіх-н. пытанняў (іран.).

Вучоны а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судовамедыцы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да судовай медыцыны. Судовамедыцынская экспертыза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадсу́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не падлягае суду данага судовага органа, данай судовай інстанцыі. Непадсудныя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Рашэнне, вынесенае судом пасля разбору судовай справы.

Абвінаваўчы п.

Апраўдальны п.

П. абскарджанню не падлягае.

2. перан. Увогуле пастанова, рашэнне, меркаванне з ацэнкай чаго-н.

Суровы п. гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arraign

[əˈreɪn]

v.t.

1) прыця́гваць да судо́вай адка́знасьці

2) абвінава́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)