сту́кацца

1. (аб што-н.) sich stóßen* (an D);

сту́кацца галаво́й аб што-н. mit dem Kopf an etw. (A) [gégen etw. (A)] stóßen*;

2. (у дзверы) (án)klópfen vi, an die Tür klópfen [póchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сту́кнуцца гл. стукацца 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufprallen

vi (s) натыка́цца, налята́ць, сту́кацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

collide

[kəˈlaɪd]

v.i.

1) сутыка́цца, сту́кацца

The cars collided — Аўтамабі́лі сту́кнуліся

2) не пагаджа́цца, спрача́цца; супярэ́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prállen

vi (s) (gegen А) бі́цца, сту́кацца (аб што-н.); адско́кваць (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cannon

[ˈkænən]

1.

n., pl. -nons or coll. -non

1) гарма́та f.

2) галёначная косьць (у каня́)

2.

v.i.

1) бі́ць, страля́ць з гарма́ты

2) сту́кацца, удара́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knuckle

[ˈnʌkəl]

1.

n.

1) суста́ў -ва m. (па́льца)

2) кале́на або́ лы́тка (жывёліны, ужыва́ныя, як мя́са)

2.

v.i.

сту́каць па́льцам, сту́кацца

to knuckle down (under), informal – падда́цца, саступі́ць каму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knock

[nɑ:k]

1.

v.t.

1) сту́каць; уда́рыць; біць

2) валі́ць, зьбіва́ць

2.

v.i.

сту́кацца

to knock at a door — сту́каць у дзьве́ры

3.

n.

1) стук -у m.

2) Sl. во́страя кры́тыка

•

- knock about

- knock around

- knock out

- knock together

- knock down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shock

I [ʃɑ:k]

1.

n.

1) уда́р -у m., штуршо́к -ка́ m., гвалто́ўнае страсе́ньне

earthquake shocks — штуршкі́ землятру́су

2) цяжкі́ (мара́льны) уда́р

3) (нэрво́вы) шок, узрушэ́ньне n.

2.

v.t.

1) гвалто́ўна ўда́рыць

2) ашаламля́ць; ура́жваць; абура́ць

3) бі́ць электрашо́кам

3.

v.i.

сутыка́цца, сту́кацца зь вялі́кай сі́лай

•

- shock therapy

II [ʃɑ:k]

n.

ку́чма f.

III [ʃɑ:k]

n.

капа́ f., мэ́ндлік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zusámmenschlagen

*

1.

vt

1) збіва́ць

2) сту́каць адно́ аб адно́, пля́скаць

die Hände über dem Kopf ~ — пля́снуць рука́мі (ад здзіўлення і г.д.)

3) зго́ртваць (газету)

4) разбіва́ць (ушчэ́нт)

2.

vi (s) сту́кацца, сутыка́цца

die Wéllen schlúgen über ihm zusámmen — хва́лі захлісну́лі яго

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)