сталя́рыць гл. сталярнічаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сталя́рнічаць, сталя́рыць tíschlern vt; das Tíschlerhandwerk betréiben*; schréinern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

carpenter

[ˈkɑ:rpəntər]

1.

n.

1) цясьля́р, цесьляра́ m.; це́сьля -і m.

2) сталя́р -а́ m.

2.

v.i.

займа́цца цясьля́рствам, сталя́рствам, цясьля́рыць, сталя́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)