спалучы́цца

1. sich verbínden*, sich in Verbíndung setzen; sich veréinigen (з’яднацца);

2. хім. sich verbínden*, éine Verbíndung éingehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

link arms

узя́цца за ру́кі, спалучы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gang up on

спалучы́цца ў апазы́цыю або́ да супо́льнага супраці́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)