Verérbung

f - перахо́д у спа́дчыну, атрыма́нне ў спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bequest

[bɪˈkwest]

n.

1) запі́санае ў спа́дчыну

2) за́піс -у m. (дакумэ́нт пра спа́дчыну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Érbrecht

n -(e)s, -e пра́ва на спа́дчыну

éine ~ máchen — атрыма́ць спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érbfähigkeit

f - пра́ва на спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

patrimonial

[,pætrɪˈmoʊniəl]

adj.

атрыма́ны ў спа́дчыну ад бацько́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verérblich

a які́ перадае́цца у спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verérbt

a спа́дчынны, атры́маны ў спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erérben

vt уст. атрыма́ць у спа́дчыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спа́дчына ж.

1. (маёмасць і г. д.) Érbschaft f -, Érbe n -s, Hinterlássenschaft f -;

пакі́нуць каму-н. спа́дчыну j-m (D) etw. hinterlássen* [vermáchen];

атрыма́ны ў спа́дчыну geérbt, erérbt;

пазба́віць спа́дчыны entérben vt;

пра́ва на спа́дчыну юрыд. Érbrecht n -(e)s, -e;

пара́дак атрыма́ння ў спа́дчыну юрыд. Érbfolge f -;

2. (з’ява культурнага жыцця і г. д.) géistiges Érbe, Náchlass m -es, -e і -lässe;

культу́рная спа́дчына Kultúrerbe n;

літарату́рная спа́дчына literárischer Náchlass

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Thrónfolge

f -, -n перахо́д у спа́дчыну прасто́ла [тро́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)