Verbum

corner

[ˈkɔrnər]

1.

n.

1) куто́к -ка́ m.

2) кут -а́ m., ву́гал -ла́ m.

to stand in the corner — стая́ць у куце́

3) рог -у m. (ву́ліцы)

on the corner of two streets — на рагу́ дзьвюх ву́ліцаў

4) заку́так -ка m.

5) безвыхо́днае стано́вішча

to drive into a corner — загна́ць у кут

6) манапо́лія f.

2.

adj.

рагавы́, ку́тні

a corner house — рагавы́ дом

a corner table — ку́тні стол

3.

v.t.

1)

а) ста́віць у кут

б) прыпе́рці да сьцяны́

2) завярну́ць за рог

3) скупля́ць тава́ры з мэ́тай спэкуля́цыі

•

- around the corner

- cut corners

- paint oneself into a corner

- the four corners of the world