скрыжава́ць

1. kréuzen vt, verschränken vt, übers Kreuz légen;

скрыжава́ць ру́кі на грудзя́х die Arme (über der Brust) kréuzen [(ver)schränken];

скрыжава́ць но́гі die Béine übereinánderchlagen*; mit úntergeschlagenen Béinen sítzen*;

2. біял. kréuzen vt;

◊

скрыжава́ць мячы́ die Schwérter kréuzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schränken

vt

1) скрыжава́ць (рукі)

2) разво́дзіць (пілу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verschränken

vt

1) скрыжава́ць, пакла́сці [скла́сці] крыж-на́крыж

2) абмяжо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Klínge

f -, -n кліно́к; лязо́

die ~n kréuzen — скрыжава́ць шпа́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпа́га ж. вайск. гіст., спарт. Dégen m -s, -;

агалі́ць шпа́гу den Dégen zíehen* [entblößen, zücken];

скрыжава́ць шпа́гі (з кім-н.) die Dégen kréuzen;

фехтава́нне на шпа́гах Dégenfechten n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unterschlagen

I únterschlagen

* vt падбіва́ць (што-н. пад што-н.)

die Árme ~ — скрыжава́ць ру́кі

die Béine ~ — падагну́ць пад сябе́ но́гі

II unterschlágen

* vt

1) уто́йваць, прыхо́ўваць

2) растра́чваць (грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)