ско́нчыцца

1. (завяршыцца) zu Énde sein [gehen*] énden, zum Ábschluss kómmen*; áblaufen* vi (s) (пра тэрмін); zur Néige géhen* (пра запас); álle sein [werden] (разм. зрасходавацца);

2. (памерці) verschéiden* vi (s), stérben* vi (s);

гэ́тым спра́ва не ско́нчылася damít war die Sáche nicht zu Énde [nicht ábgetan, nicht erlédigt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́нчыцца разм. гл. скончыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трагі́чна прысл. trágisch;

ско́нчыцца трагі́чна trágisch énden;

трагі́чна ста́віцца да чаго-н. étwas trágisch néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міну́цца (прайсці, скончыцца) vergéhen* vi (s), verstréichen* vi (s), verflíeßen* vi (s), vorbéi sein, vorüber sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

go out

а) выхо́дзіць (з до́му, з мо́ды); быва́ць у тава́рыстве, на вечаро́х

б) пага́снуць

в) зако́нчыцца, ско́нчыцца

г) пайсьці́ на страйк

д) завалі́цца, абвалі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

міну́ць

1. (прайсці, праехаць) vorbéigehen* vi (s), vorbéifahren* vi (s) (што-н., каго-н. an D);

2. (пазбегнуць) verméiden* vt; áusweichen* vi (s) (D);

3. (скончыцца, прайсці) гл. мінуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wóhlgefallen

n -s

1) прые́мнасць, задавальне́нне

2) сімпа́тыя, спачува́нне

j-s ~ errégen — вы́клікаць чыё-н. распалажэ́нне [сімпа́тыю]

sich in ~ áuflösen — ско́нчыцца да ўсеагу́льнага задавальне́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuslaufen

*

1.

vi (s)

1) выбяга́ць, выцяка́ць

2) ско́нчыцца (як-н., чым-н.)

3) выхо́дзіць (у мора), адплыва́ць

4) расплыва́цца (пра фарбу)

2.

(sich)

разм. набе́гацца, нахадзі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;

дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;

дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н. j-n (A) schlecht behándeln;

спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;

◊

гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;

дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;

дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bruch

I

m -(e)s, Brüche

1) пало́мка; раско́ліна

2) лом, лама́чча

3) мед. перало́м

4) матэм. дроб

II

m -(e)s, -Brüche

1) разрыў (адносін)

2) парушэ́нне (дагавору і г.д.)

◊ in die Brüche géhen* — ско́нчыцца кра́хам [права́лам], зрабі́цца непрыда́тным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)