subjugate

[ˈsʌbdʒəgeɪt]

v.t.

1) падбіва́ць, заваёўваць

2) скара́ць, заняво́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eróbern

vt

1) заваёўваць

2) палані́ць, скара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterwérfen

*

1.

vt

1) скара́ць, падпарадко́ўваць, заняво́льваць

2) (D) падвярга́ць (выпрабаванню)

2.

(sich) пакары́цца, скары́цца, падпарадкава́цца

(каму-н., чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subdue

[səbˈdu:]

v.t.

1) падбіва́ць, заваёўваць; падпарадко́ўваць, скара́ць

to subdue nature — падпара́дкаваць прыро́ду

2) стры́мваць, утаймо́ўваць

We subdued a desire to laugh — Мы стрыма́лі сьмех

to subdue passion — утаймо́ўваць жа́рсьці

3) зьмякча́ць (ко́лер, сьвятло́)

4) зьніжа́ць; зьмянша́ць

to subdue a fever — зьбі́ць гара́чку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)