скара́ць гл. скарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скара́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скара́ю скара́ем
2-я ас. скара́еш скара́еце
3-я ас. скара́е скара́юць
Прошлы час
м. скара́ў скара́лі
ж. скара́ла
н. скара́ла
Загадны лад
2-я ас. скара́й скара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скара́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скара́ць сов., см. пакара́ць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скара́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скарыць.

скара́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і пакараць ​1. Няхай бы паню смерць забіла, Як цяжка нас яна скарала: Навек з табою разлучыла І не страчацца паказала. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скары́ць, скару́, ско́рыш, ско́рыць; ско́раны; зак. (разм.).

Тое, што і пакарыць.

|| незак. скара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скарыцца.

2. Зал. да скараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subjugate

[ˈsʌbdʒəgeɪt]

v.t.

1) падбіва́ць, заваёўваць

2) скара́ць, заняво́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zniewalać

незак. прымушаць; скараць; няволіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

eróbern

vt

1) заваёўваць

2) палані́ць, скара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subdue [səbˈdju:] v.

1. скара́ць, пакара́ць; падпарадко́ўваць;

subdue nature пакара́ць прыро́ду

2. памянша́ць, змякча́ць;

subdue a fever med. збіва́ць тэмперату́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)