сві́снуць

1. pféifen* vi, éinen Pfiff áusstoßen* [tun*];

2. разм. (скрасці) wégstibitzen vt, stéhlen* vt, kláuen vt;

3. разм. (біць) háuen* vt, schlágen* vt;

сві́снуць па галаве́ auf den Kopf háuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pfiff

m -(e)s, -e

1) свісто́к, свіст

éinen ~ áusstoßen* — сві́снуць

2) хі́трасць, вы́хадка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)