áblehnen

vt

1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (што-н.)

éinen Áuftrag ~ — адхілі́ць зака́з

2) юрыд. адво́дзіць (абвінавачванне, суддзю, сведак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zéugnis

n -ses, -se

1) (па)све́дчанне (аб паспяховасці); атэста́т

2) юрыд. паказа́нне (сведак)

~ áblegen — дава́ць паказа́нне, све́дчыць

3) бібл. Сло́ва Бо́жае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́пыт м. Verhör n -s, -e, Vernéhmung f -, -en;

юрыд. до́пыт све́дак Zéugenvernehmung f;

до́пыт абвінава́чанага Vernéhmung des Beschúldigten;

перакрыжава́ны до́пыт Kréuzverhör n;

падвярга́ць каго-н до́пыту j-n éinem Verhör unterzíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апыта́нне н.

1. Befrágung f -, -en; Úmfrage f -, -n;

апыта́нне грама́дскай ду́мкі Méinungsumfrage f;

2. (вучняў на ўроку) Ábfragen n -s;

3. юрыд. (допыт) Vernéhmung f, -en;

апыта́нне све́дак Zéugenvernehmung f;

4. камп. Ábruf m -(e)s, -e, Ábfrage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)