Verbum

op

= opus – твор, сачыненне

úmformen

* vt

1) эл. пераўтвара́ць, трансфармава́ць

2) перарабля́ць, рабі́ць і́ншым (сачыненне і г.д.)

Áufsatz

m -es, -sätze

1) сачыне́нне; арты́кул

2) стало́вы прыбо́р

3) тэх. наса́дка; вайск. прыцэ́л

fértig

1.

a

1) гато́вы, зро́блены

ein ~er Áufsatz — гато́вае сачыне́нне

~ wérden (mit D) — спраўля́цца (з чым-н.)

das ist fix und ~ — гэ́та зусі́м гато́ва

óhne j-n ~ wérden — абысці́ся без каго́-н.

ich bin mit ihm ~ — я не жада́ю мець з ім нічо́га агу́льнага

~! — ува́га! (каманда на старце)

2) уме́лы, майстэ́рскі

éine ~e Hand háben — быць спры́тным

2.

adv уме́ла, памайстэ́рску, адмысло́ва

~ Deutsch spréchen* — свабо́дна размаўля́ць паняме́цку

~ bríngen* — даво́дзіць да канца́, спраўля́цца (з чым-н.)

~ máchen — зрабі́ць, зако́нчыць, дарабі́ць

3.

~ máchen, sich падрыхто́ўвацца, быць напагато́ве

~ stéllen — вырабля́ць, рабі́ць