самаўла́дны

1. autokrátisch, absolút, únumschränkt hérrschend;

2. éigenmächtig (уладалюбны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sélbstherrlich

a самаўла́дны, самадзяржа́ўны; дыкта́тарскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

autocratic

[,ɔtəˈkrætɪk]

adj.

самаўла́дны, самадзяржа́ўны, дэспаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

despotic

[dɪˈspɑ:tɪk]

adj.

дэспаты́чны; зь неабмежава́най ула́дай; самаўла́дны (хара́ктар)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autocephalous

[,ɔtəˈsefələs]

adj.

аўтакефа́льны, самасто́йны, самаўла́дны

Belarus(i)an Autocephalous Church — Белару́ская Аўтакефа́льная Царква́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)