самацёк м.

1. Sélbstfluss m -es;

2. перан. Sélbstlauf m -(e)s, Spontane¦ität [ʃp- і sp-] f;

пусці́ць што-н. на самацёк den Díngen íhren Lauf lássen*, etw. dem Sélbstlauf überlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sélbstlauf

m -(e)s самацёк

dem ~ überlássen* — пусці́ць на самацёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)