Verbum

самалю́бства н. Sélbstwertgefühl n -s, Éhrgefühl n -(e)s, Éhrgeiz m -es;

беспадста́ўнае самалю́бства fálscher Éhrgeiz;

берагчы́ чыё-н. самалю́бства j-s Éhrgeiz schónen;

закрану́ць чыё-н. самалю́бства j-s Éhrgeiz verlétzen

амбі́цыя ж.

1. Ambitión f -; Éhrgeiz m -es;

2. Hóchnäsigkeit f - (самалюбства);

чалаве́к з амбі́цыяй hochnäsiger [éingebildeter] Mensch

ушчамі́ць

1. (заціснуць, сціснуць) hinéinpressen vt, hinéinstopfen vt; klémmen vt, éinklemmen vt, quétschen vt (напр. пальцы);

2. (абмежаваць чые-н. магчымасці, правы і г. д.) schmälern vt, verlétzen vt;

ушчамі́ць чыё-н. самалю́бства j-s Éigenliebe verwúnden [verlétzen];

ушчамі́ць чые-н. інтарэ́сы j-s Interéssen schmälern

зачапі́ць, зачапля́ць

1. (падчапіць чым-н.) (er)gréifen* vt, fésthaken аддз. vt, éinhaken vt;

2. (закрануць) ánstoßen* vt, stréifen vt, hängen bléiben*;

3. (неасцярожна штурхнуць і пад.) éinhaken vt; stóßen* vi (s) (за што-н. an A);

зачапі́ць за крэ́сла an éinen Stuhl stóßen*, über éinen Stuhl stólpern;

4. перан. (закрануць у размове) stréifen vt, berühren vt;

зачапі́ць пыта́нне éine Fráge berühren [stréifen];

зачапі́ць самалю́бства das Ehrgefühl verlétzen [kränken];

◊

зачапі́ць за жыво́е éine wúnde Stélle berühren, den wúnden Punkt tréffen*