Verbum

рытмі́чна прысл., рытмі́чны rhýthmisch; táktmäßig

гайда́ць (рытмічна хістаць) scháukeln vt, schwíngen* vt; hin- und hérbewegen vt;

ве́цер гайда́е дрэ́вы der Wind bewégt [scháukelt, schüttelt] Bäume

ківа́цца

1. (рытмічна хістацца) schwíngen* vi, schwánken vi;

2. (ісці з цяжкасцю, хістаючыся) wánken vi (h, s), schwánken vi; táumeln vi (h, s);

3. (хістацца) wáckeln vi;

зуб ківа́ецца der Zahn wáckelt

перабіра́ць

1. (адсартаваць) áuslesen* vt, sortíeren vt;

2. (перагледзець) dúrchsehen* vt;

3. (узяць болыш, чым трэба) zu viel néhmen*;

4. (быць пераборлівым) nörgeln vi, méckern vi;

5. (рытмічна кратаць):

перабіра́ць стру́ны die Sáiten rühren [erklíngen lássen*, ánschlagen*]