Verbum

ківа́цца

1. (рытмічна хістацца) schwíngen* vi, schwánken vi;

2. (ісці з цяжкасцю, хістаючыся) wánken vi (h, s), schwánken vi; táumeln vi (h, s);

3. (хістацца) wáckeln vi;

зуб ківа́ецца der Zahn wáckelt