Verbum

úmrechnnen

vt

1) пералі́чваць

2) раша́ць зноў (задачу)

knácken

vt

1.

лу́скаць, гры́зці

(арэхі)

hárte Nüsse ~ — раша́ць ця́жкую зада́чу

éinen Géldschrank ~ — разм. узлама́ць сейф

2.

vi трашча́ць, хрусце́ць

mit den Fíngern ~ — пстры́каць па́льцамі

verfügen

1.

vt пастанаўля́ць, прадпі́сваць; юрыд. раша́ць

er verfügte, dass… — ён распарадзі́ўся, каб…

2.

vi (über A) мець у сваі́м распараджэ́нні (што-н.)

3.

(sich) накіро́ўвацца, адпраўля́цца

Áufgabe

f -, -n

1) зада́ча, зада́нне, уро́к

2) зда́ча (пісьма, багажу)

3) спыне́нне (справы), добраахво́тная адмо́ва

4) зада́ча, прабле́ма

éine ~ lösen — раша́ць зада́чу

5) шахм. зда́ча па́ртыі

heráusbekommen

* vt

1) (з намага́ннем) выця́гваць

sein Geld ~ — вярну́ць [вы́ручыць] свае́ гро́шы

2) (з ця́жкасцямі) раша́ць

3) разве́дваць, дазнава́цца

ein Geständnis ~ — вы́рваць прызна́нне

4) атры́мліваць рэ́шту

5) матэм. атрыма́ць у вы́ніку

áusmachen

vt

1) склада́ць (у выніку)

das macht nichts aus — гэ́та нічо́га не зна́чыць

wíe viel macht es aus? — ко́лькі гэ́та кашту́е?

2) выключа́ць (святло, газ); тушы́ць

3) дамаўля́цца

4) раша́ць

das máchten sie miteinánder aus — яны́ дамо́віліся аб гэ́тым

áuflösen

1.

vt

1) развя́зваць, распуска́ць, расплята́ць (валасы)

2) раша́ць (ураўненне), выраша́ць (пытанне і г.д.)

die Klámmern ~ — раскрыва́ць ду́жкі

3) хім. раствара́ць

4) касава́ць (дагавор)

5) распуска́ць (арганізацыю і г.д.); расфармірава́ць (вайсковую часць і да т.п.)

2.

(sich)

1) раствара́цца

sich in Tränen ~ — залі́цца сляза́мі

2) вы́рашыцца

die Sáche löste sich von selbst auf — спра́ва вы́рашылася сама́ па сабе́

3) (сама)распуска́цца

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́