hesitate

[ˈhezɪteɪt]

v.i.

1) вага́цца, хіста́цца; сумнява́цца

2) не раша́цца

3) не хаце́ць

She hesitated to hurt the child’s feelings — Яна́ вага́лася, каб не абра́зіць пачу́цьці дзіця́ці

4) запіна́цца (у гу́тарцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschlíeβen

* vt

1) выраша́ць; пастанаўля́ць; прыма́ць (рэзалюцыю, закон)

2) раша́цца

3) сканча́ць (пра справу)

den Empfáng beschlóss ein Konzért — пасля́ прыёму адбыўся канцэ́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)