расчляня́ць (zer)gledern vt, zerstückeln vt; ufgliedern vt, ufteilen vt; вайск. zerlgen vt, zergledern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gledern

vt расчляня́ць, дзялі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zergledern

vt

1) расчляня́ць, расклада́ць

2) разбіра́ць, аналізава́ць (сказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

differenzeren

1.

vt дыферэнцы́раваць, адро́зніваць, расчляня́ць

2.

(sich) адмяжо́ўвацца, адмаўля́цца, устры́млі- вацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

limb

[lɪm]

1.

n.

1) член це́ла, кане́чнасьць f.

2) сук -а́ m., галі́на f. (дрэ́ва)

2.

v.t.

разьдзяля́ць, расчляня́ць

- go out on a limb

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zerstückeln

vt

1) разбі́ць; (раз)дзялі́ць [разрэ́заць, разарва́ць] на кава́лкі; пакрамса́ць

2) перан. дзялі́ць на ча́сткі; драбі́ць, расчляня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tilen

vt

1) in (a) дзялі́ць (на што-н.- лік і г.д.)

2) раздзялі́ць, падзялі́ць (выйгрыш)

3) дзялі́ць (радасць, гора)

4) раздзяля́ць (погляды, перакананні)

j-s nsichten ~ — прытры́млівацца адно́й ду́мкі [адно́лькавага пу́нкту по́гляду] з кім-н.

5) расчляня́ць (сказ)

2.

(sich)

1) дзялі́цца (пра лік)

2) раздзяля́цца, падзяля́цца (пра галасы)

3) разгаліно́ўвацца (пра дарогу)

◊ getilter Schmerz ist hlber Schmerz — ≅ з сябра́мі і бяда́ – паўбяды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)