расчляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

Тое, што і чляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчляня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расчляня́ю расчляня́ем
2-я ас. расчляня́еш расчляня́еце
3-я ас. расчляня́е расчляня́юць
Прошлы час
м. расчляня́ў расчляня́лі
ж. расчляня́ла
н. расчляня́ла
Загадны лад
2-я ас. расчляня́й расчляня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расчляня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчляня́ць несов. расчленя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчляня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расчляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчляня́ць (zer)glíedern vt, zerstückeln vt; áufgliedern vt, áufteilen vt; вайск. zerlégen vt, zerglíedern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расчленя́ть несов. расчляня́ць, раздзяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чляні́ць, чляню́, чле́ніш, чле́ніць; члянёны; незак., што.

Дзяліць на асобныя часткі, члены; расчляняць.

|| зак. расчляні́ць, расчляню́, расчле́ніш, расчле́ніць; расчлянёны.

|| наз. члянéнне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчляняць — расчляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчляня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да раcчляніцца.

2. Зал. да расчляняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozczłonkowywać

незак. раздзяляць, расчляняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)