рассялі́ць, рассяля́ць

1. (размясціць) (an verschíedenen Órten) ansíedeln vt;

2. (пасяліць паасобна) aus¦einánder síedeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kaserníeren

vt вайск. рассяля́ць па каза́рмах; пераво́дзіць на каза́рменнае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)