рассяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рассяля́ю рассяля́ем
2-я ас. рассяля́еш рассяля́еце
3-я ас. рассяля́е рассяля́юць
Прошлы час
м. рассяля́ў рассяля́лі
ж. рассяля́ла
н. рассяля́ла
Загадны лад
2-я ас. рассяля́й рассяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассяля́ць несов. расселя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да рассяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго-што.

1. Пасяліць у многіх месцах.

Р. студэнтаў па кватэрах.

2. Пасяліць асобна (пра тых, хто жыў разам).

Р. сыноў.

|| незак. рассяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. рассяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассялі́ць, рассяля́ць

1. (размясціць) (an verschíedenen Órten) ansíedeln vt;

2. (пасяліць паасобна) aus¦einánder síedeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расселя́ть несов. рассяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; незак.

1. Незак. да рассяліцца.

2. Зал. да рассяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozsiedlać

незак. рассяляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяляць — рассяліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. рассяляцца — рассяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kaserníeren

vt вайск. рассяля́ць па каза́рмах; пераво́дзіць на каза́рменнае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)