Verbum

разня́ць

1. (раз’яднаць самкнутае) áufmachen vt, öffnen vt, áuftun* vt;

2. (развесці ў бакі тых, хто б’ецца) aus¦einánder néhmen*, aus¦einánder bríngen*

разбарані́ць разм (разняць) trénnen vt, aus¦einánderbringen* vt

расхапі́ць разм (хутка разняць) trénnen* vt, aus¦einánder bríngen*

2. (раскупіць) (vóllständig) áufkaufen vt

разве́сці

1. (адвесці куды-н) hínführen vt; fórtbringen* vt;

2. (разняць, аддзяліць адно ад другога) trénnen vt, aus¦einánder bríngen*;

3. (адвесці ў розныя бакі) aus¦einánder néhmen*; aus¦einánder bríngen* vt; dréhen vt, áufziehen* vt (мост);

4. юрыд (мужа і жонку) schéiden* vt; éine Éhe áuflösen;

5. (жывёл, птушак) züchten vt; ánbauen vt, ánpflanzen vt (расліны);

6. (разбавіць) verdünnen vt; áuflösen vt; zergéhen lássen* (растварыць);

разве́сці фа́рбу Fárbe ánrühren;

разве́сці рука́мі die Árme áusbreiten;

разве́сці аго́нь Féuer ánmachen