разлічы́ць

1. (вылічыць) áusrechnen vt; erréchnen vt; beréchnen vt (кошт, нагрузку і г. д.);

разлічы́ць свае́ сі́лы séine Kräfte éinschätzen;

2. (звольніць) entlóhnen vt;

3. вайск., спарт. (правесці разлік у страі) ábzählen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разме́раць verméssen* vt, méssen* vt, áusmessen* vt; beréchnen vt (разлічыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ébenmaß

n -es, -e суразме́рнасць, сіме́трыя

ins ~ bríngen* — суразме́раць, разлічы́ць ў адпаве́днасці з чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разлі́чваць

1. гл. разлічыць;

2. (мець намер) réchnen vi, báuen vi, zählen vi;

3. (на каго-н, што-н. auf A) sich verlássen* (спадзявацца на каго-н, што-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)