разлуча́цца гл. разлучыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

separate

1. [ˈsepəreit]

v.t.

1) аддзяля́ць

а) The Atlantic Ocean separates North America from Europe — Атлянты́чны акія́н аддзяля́е Паўно́чную Амэ́рыку ад Эўро́пы

б) to separate church and state — адддзялі́ць царкву́ ад дзяржа́вы

2) адбіра́ць, аддзяля́ць

Separate your books from mine — Аддзялі́ свае́ кні́гі ад маі́х

2.

v.i.

1) разыхо́дзіцца (у ро́зныя бакі́)

2) разыхо́дзіцца, разлуча́цца (пра му́жа з жо́нкай)

3) адлуча́цца

to separate from a group — адлучы́цца ад гру́пы

3. [ˈsepərət]

adj.

асо́бны, паасо́бны

These are two separate questions — Гэ́та два асо́бныя пыта́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auseinnder

adv паасо́бку, далёка адзі́н ад аднаго́

~ schriben* — піса́ць раздзе́льна

~! — разыдзі́ся! (каманда)

sie snd ~ — яны́ разышлі́ся, яны́ ня ў зго́дзе

~ begen* — разгіна́ць

~ brngen*vt разніма́ць

~ fhren*vi (s) раз’язджа́цца

~ fllen*vi (s) распада́цца, разва́львацца

~ flten — vt разгарну́ць

~ ghen*vi (s) разыхо́дзіцца, расступа́цца; распада́цца

~ hlten*vt раздзяля́ць; адро́зніваць

~ jgen — vt разганя́ць

~ kmmen*vi (s) разыхо́дзіцца; разлуча́цца

~ lufen*vi (s) разбяга́цца; разыхо́дзіцца

~ nhmen*vt разніма́ць, разбіра́ць, дэманці́раваць

~ rücken — vt рассо́ўваць, адсо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)