раздурэ́цца állzu áusgelassen sein; úngezogen sein; (не слухацца); mútwillig sein (гарэзнічаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздурэ́ць

1. гл. раздурэцца;

2. разм. (распусціцца, разленавацца) verdórben wérden, schléchte Gewóhnheiten ánnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)