раздрабі́ць, раздрабля́ць

1. zerkléinern vt, (zer)stückeln vt, zerschlágen* vt; zersplíttern vt (на дробныя кавалкі);

2. (раздзяліць на часткі) áufteilen vt;

3. матэм. áuflösen vt, áufteilen vt, resolvieren [-´vi:-] vt; verwándeln vt (пераўтварыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crumble

[ˈkrʌmbəl]

1.

v.t.

1) крышы́ць, раскры́шваць, расьціра́ць на дро́бныя кава́лкі, раздрабля́ць

2) разбура́ць, разьбіва́ць, ні́шчыць

2.

v.i.

1) крышы́цца

2) абсыпа́цца

3) распада́цца, разва́львацца (пра мур)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spálten

1.

vt

1) кало́ць, раско́лваць; сячы́

2) расшчапля́ць, раздрабля́ць (хімічныя злучэнні і да т.п.)

der Blitz spáltete den Baum — мала́нкай расшчапі́ла дрэ́ва

2.

vi (s) (part II gespáltet i gespalten); кало́цца, раско́лвацца

das Holz spáltet gut — дро́вы до́бра ко́люцца

3.

(sich) кало́цца, раско́лвацца; ся-

чы́ся (пра валасы)

2) перан. раскало́цца, раздрабля́цца, раз’ядна́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)