Verbum

раздзялі́ць, раздзяля́ць

1. téilen vt; vertéilen vt, zertéilen vt, éinteilen vt;

раздзялі́ць на ро́ўныя ча́сткі gléichmäßig vertéilen [éin teilen, áufteilen];

2. (зведаць што-н разам з кім-н.) téilen vt

распалаві́ніць (раздзяліць напалам) halbíeren vt; in zwei Hälften téilen

раскла́сці​^II

1. (раздзяліць на часткі) zerlégen vt (auf A);

2. матэм. entwíckeln vt, zerlégen vt; auflösen vt (формулу)

раздрабі́ць, раздрабля́ць

1. zerkléinern vt, (zer)stückeln vt, zerschlágen* vt; zersplíttern vt (на дробныя кавалкі);

2. (раздзяліць на часткі) áufteilen vt;

3. матэм. áuflösen vt, áufteilen vt, resolvieren [-´vi:-] vt; verwándeln vt (пераўтварыць)

разбі́ць

1. zerschlágen* vt, zerbréchen* vt (шкло і г. д.);

разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;

2. (нанесці паразу) schlágen* vt;

разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlágen*;

3. (раздзяліць) zerstückeln vt; áufteilen vt, vertéilen vt (на групы і г. д.);

4. (палатку, лагер і г. д.) áufschlagen* vt;

5. (планаваць) ábstecken vt; parzellíeren vt (на ўчасткі);

6. (прывесці ў непрыдатны стан) úntauglich máchen;

разбі́ць абу́так Schúhe ábtragen*;

разбі́ць даро́гу éinen Weg áusfahren*