развалі́ць

1. zerstören vt, úmstürzen vt; ábbrechen* vt;

2. перан. (давесці да заняпаду) zerstören vt, desorganisíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschlámpen

vt запусці́ць, развалі́ць (справу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenschmeißen

* vt разм.

1) звалі́ць у ку́чу

2) развалі́ць (работу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

break down

а) папсава́цца, злама́цца

The car’s engine broke down — У а́ўце папсава́ўся мато́р

б) разва́льваць; разбура́ць; лама́ць

to break down a wall — развалі́ць сьцяну́

to break down all opposition — злама́ць усю́ апазы́цыю

в) падупада́ць, занепада́ць

His health broke down — Ён заняду́жаў

г) падзялі́ць (на гру́пы), разьдзялі́ць

д) пача́ць пла́каць

е) разьдзялі́цца; расклада́цца (такса́ма хімі́чна)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)