Verbum

dimple

[ˈdɪmpəl]

1.

n.

1) я́мачка f. (на шчо́ках, на барадзе́)

2) рабізна́ f.

2.

v.t.

рабаці́ць, пакрыва́ць рабізно́ю

ripple

[ˈrɪpəl]

1.

n.

1) рабізна́ f. (на вадзе́); хва́лістасьць f

2) цурчэ́ньне n.

2.

v.t.

пакрыва́ць (-ца) рабізно́й

A breeze rippled the quiet waters — Паве́ў ве́тру пакры́ў рабізно́ю спако́йную ваду́

3.

v.i.

цурчэ́ць

•

- ripple of laughter

ruffle

I [ˈrʌfəl]

1.

v.t.

1) рабаці́ць, мо́ршчыць (ваду́)

2) натапы́рваць, ашчаці́ньваць (поўсьць, пе́р’е)

The hen ruffled her feathers at the sight of the dog — Куры́ца натапы́рыла пе́р’е, паба́чыўшы саба́ку

3) зьбіра́ць у скла́дкі

4) упрыго́жваць фальбо́намі

5) выво́дзіць з раўнава́гі, злава́ць

Nothing can ruffle her calm temper — Нішто́ ня мо́жа вы́весьці яе́ з раўнава́гі

6) тасава́ць (ка́рты)

2.

n.

1) рабізна́ f. (на вадзе́); змо́ршчыны pl.

2) фальбо́на f.

3) мітусьня́, сумятня́ f.

without ruffle or excitement — безь мітусьні́ ці хвалява́ньня

II [ˈrʌfəl]

n.

бараба́нны дро́бат, по́шчак