ripple

[ˈrɪpəl]

1.

n.

1) рабізна́ f. (на вадзе́); хва́лістасьць f

2) цурчэ́ньне n.

2.

v.t.

пакрыва́ць (-ца) рабізно́й

A breeze rippled the quiet waters — Паве́ў ве́тру пакры́ў рабізно́ю спако́йную ваду́

3.

v.i.

цурчэ́ць

- ripple of laughter

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)