Verbum

Wírbel

I

m -s, -

1) вір, ві́хар; перан. мітусня́

2) віхо́р (пра валасы)

3) клубы́ (дыму)

4) бараба́нны по́шчак

éinen ~ schlágen* — выбіва́ць бараба́нны по́шчак

II

m -s, -

1) ма́каўка, це́мя

vom ~ bis zur Zéhe — ад галавы́ да пят

2) пазвано́к

Schátten

m -s, -

1) цень

im ~ — у цяні́

~ spénden — дава́ць цень

er ist nur noch ein ~ — ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень

j-n in den ~ stéllen — заслані́ць каго́-н.

man kann nicht über séinen (éigenen) ~ spríngen* — вышэ́й ад сваі́х пят не падско́чыш

2) здань, пры́від