пяку́чы brnnend; glühend, heiß, bißend;

пяку́чая крапіва́ Brnnnessel f -, -n;

пяку́чы боль hftiger [brnnender] Schmerz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brnnend

1.

a пякучы; гара́чы; які́ гары́ць

2.

adv у найвышэ́йшай ступе́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burning

[ˈbɜ:rnɪŋ]

adj.

1) пяку́чы; сьпяко́тны, гара́чы

burning sun — сьпяко́тнае, гара́чае со́нца

2) Figur. пяку́чы, гара́чы, па́лкі, жахлі́вы

a burning question — пі́льнае пыта́ньне

3) страшэ́нны, вялі́кі

a burning disgrace — жахлі́вая га́ньба

- burning glass

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агні́сты

1. (пякучы, гарачы) furig, flmmend; Fuer-; Glut-;

2. (пра колер, як агонь) fuerrot;

3. перан. (палымяны, страсны) furig, flmmend; gltheiß

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гара́чы

1. heiß; furig, glühend, brnnend (пякучы);

гара́чая е́жа wrmes ssen;

перан. гара́чая галава́ Htzkopf m -(e)s, -köpfe;

гара́чы час wo mit Hchdruck gerbeitet wird, hiße Phse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ardent

[ˈɑ:rdənt]

adj.

1) по́ўны запа́лу, энтузіясты́чны; па́лкі; стара́нны, шчы́ры

an ardent student of history — стара́нны студэ́нт гісто́рыі

ardent speech — па́лкая прамо́ва

2) гару́чы, пяку́чы; агні́сты; палымя́ны; гара́чы

- ardent spirits

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smart

[smɑ:rt]

1.

v.i.

адчува́ць во́стры боль; мо́цна бале́ць

The cut smarts — Парэ́з пячэ́

2.

v.t.

спрычыня́ць пяку́чы боль

The insult smarts yet — Зьнява́га яшчэ́ мо́цна балі́ць

3.

n.

во́стры боль

4.

adj.

1) рэ́зкі, мо́цны

2) шпа́ркі, ху́ткі, жва́вы

They walked at a smart pace — Яны́ йшлі шпа́ркім кро́кам

3) разу́мны, ке́млівы, бы́стры

a smart child — разу́мнае дзіця́

4) дасьці́пны, спры́тны, хі́тры, кі́дкі

5) згра́бны, прысто́йны

He looked smart in his uniform — Ён прысто́йна выгляда́ў у мундзі́ры

6) мо́дны, элега́нтны, шыко́ўны

a smart hat — мо́дны капялю́ш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць а́лпам)

7) informal кіда́ць а́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)