прыўста́ць разм. sich (ein wénig) erhében*, áufstehen* vi (s); sich (ein wénig) áufrichten vi (s), áufsitzen* vi (s) (з ляжачага становішча);
прыўста́ць на па́льчыкі [ды́бачкі] sich auf die Zéhenspitzen stéllen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)