прытупля́цца

1. (пра нож і г. д.) stumpf wérden;

2. (пра пачуцці і г. д.) ábstumpfen vi (s), schwächer wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábstumpfen

1.

vt прытупля́ць

2.

vi (s) i (sich) прытупля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deaden

[ˈdedən]

1.

v.t.

1) аслабля́ць, заглуша́ць; прытупля́ць (боль)

2) рабі́ць гуканепраніка́льным

2.

v.i.

абміра́ць, заміра́ць; прытупля́цца; слабе́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rust

[rʌst]

1.

n.

1) іржа́ f.

2) іржа́ f. (хваро́ба збо́жжавых расьлі́наў)

3) руды́ ко́лер

2.

v.

1) іржаве́ць, пакрыва́цца іржо́ю

2) прытупля́цца, карэ́ць (ад бязьдзе́йнасьці)

Don’t let your mind rust during vacation — Не дава́й сваі́м мазга́м прытупля́цца падча́с адпачы́нку

3.

adj.

іржа́вы; руды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábnutzen, ábnützen

1.

vt зно́шваць (вопратку); прытупля́ць

ein Mésser ~ — прытупі́ць нож

2.

(sich) зно́швацца; прытупля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)