Verbum

анлайнавы слоўнік

прытупля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытупля́цца несов., возвр., страд. притупля́ться; см. прытупі́цца, прытупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытупля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прытупіцца.

2. Зал. да прытупляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытупля́цца

1. (пра нож і г. д.) stumpf wérden;

2. (пра пачуцці і г. д.) ábstumpfen vi (s), schwächer wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прытупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́піцца; зак.

1. Крыху затупіцца.

Канькі прытупіліся.

2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрымальным.

Боль прытупіўся.

Увага прытупілася.

|| незак. прытупля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

притупля́ться возвр., страд. прытупля́цца, прыту́плівацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыту́плівацца несов., возвр., страд., см. прытупля́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

atrophy² [ˈætrəfi] v.

1. атрафі́равацца

2. прытупля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прытупле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытупляць — прытупіць і стан паводле знач. дзеясл. прытупляцца — прытупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tępić się

незак. тупіцца, прытупляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)