Verbum

domesticate

[dəˈmestɪkeɪt]

v.t.

1) прыруча́ць дзі́кую жывёлу; культывава́ць расьлі́ны

2) прывя́зваць да ха́ты, сяме́йнага жыцьця́

tame

[teɪm]

1.

adj.

1) сво́йскі (пра жывёлу, пту́шку)

2) прыру́чаны, ручны́ (пра зьвяра́)

a tame bear — прыру́чаны мядзьве́дзь

3) Figur. пако́рлівы

4) Figur. ну́дны, неціка́вы

a tame story — ну́днае апавяда́ньне

2.

v.t.

1) прыруча́ць (зьвяра́)

2) утаймо́ўваць, уціхамі́рваць

3.

v.i.

прыруча́цца, утаймо́ўвацца

man

[mæn]

1.

n., pl. men

1) мужчы́на -ы m.

2) чалаве́к -а m.; асо́ба f.

3) прыслу́жнік -а, слуга́-і́, рабо́тнік -а m.

4)

а) муж -а m.

Man and wife — Муж і жо́нка

б) пакло́ньнік, залётнік -а m.

5) му́жны чалаве́к

6) informal чалаве́ча!

Read it, man! — Прачыта́й гэ́та, чалаве́ча!

2.

v.t.

1) укамплекто́ўваць асабо́вым скла́дам; займа́ць людзьмі́, садзі́ць людзе́й

2) to man the guns — абслуго́ўваць гарма́ты

3) мужа́цца; браць сябе́ ў ру́кі

4) прыруча́ць

•

- act the man

- be one’s own man

- men

- to a man

- as one man