прынале́жны ángehörig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

possessive

[pəˈzesɪv]

1.

adj.

1) ула́сьніцкі

a possessive nature — ула́сьніцкая нату́ра

2) прынале́жны

2.

n., Gram.

прынале́жны

the possessive case — ро́дны склон (які́ азнача́е прынале́жнасьць)

possessive adjective (pronoun) — прынале́жны прыме́тнік (займе́ньнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ángehörig

a прынале́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

póssessiv, possessív

a грам. прынале́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúgehörig

a прынале́жны, які́ нале́жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

appurtenant

[əˈpɜ:rtənənt]

1.

adj.

прынале́жны

2.

n.

прынале́жная рэч, дада́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Possessívum

n -s, -va прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

besítzanzeigend

a

~es Fürwort — прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

possessívisch

a які́ ўжыва́еца як прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hérgehörig

a які́ адно́сіцца [даты́чыцца] (да чаго-н.), прынале́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)