прынале́жны, -ая, -ае.

1. Які належыць да чаго-н., уваходзіць у склад чаго-н.

Быць прыналежным да арганізацыі.

2. У граматыцы: які выражае прыналежнасць да каго-, чаго-н.

П. займеннік (мой, твой, іхні і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прынале́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прынале́жны прынале́жная прынале́жнае прынале́жныя
Р. прынале́жнага прынале́жнай
прынале́жнае
прынале́жнага прынале́жных
Д. прынале́жнаму прынале́жнай прынале́жнаму прынале́жным
В. прынале́жны (неадуш.)
прынале́жнага (адуш.)
прынале́жную прынале́жнае прынале́жныя (неадуш.)
прынале́жных (адуш.)
Т. прынале́жным прынале́жнай
прынале́жнаю
прынале́жным прынале́жнымі
М. прынале́жным прынале́жнай прынале́жным прынале́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прынале́жны

1. (да чаго) принадлежа́щий (к чему);

2. (да чаго) прича́стный (к чему);

лю́дзі, ~ныя да літарату́ры — лю́ди, прича́стные к литерату́ре;

3. грам. притяжа́тельный;

п. займе́ннік — притяжа́тельное местоиме́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прынале́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць да чаго‑н., уваходзіць у склад чаго‑н.; які мае адносіны да чаго‑н. Быць прыналежным да арганізацыі. Людзі, прыналежныя да мастацтва. □ Я сядзеў, і думкі цяклі ў галаве маёй. Думкі аб стагоддзях, якім я .. цяпер быў прыналежны. Караткевіч.

2. У граматыцы — які выражае прыналежнасць да каго‑, чаго‑н. Прыналежны займеннік. Прыналежны прыметнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынале́жны ngehörig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

принадлежа́щий прынале́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

притяжа́тельный грам. прынале́жны;

притяжа́тельное местоиме́ние прынале́жны займе́ннік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соприча́стный прынале́жны, даты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

possessive2 [pəˈzesɪv] adj. ling. прынале́жны;

the possessive case прынале́жны склон;

pos sessive pronouns прынале́жныя займе́ннікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

possessive1 [pəˈzesɪv] n. ling. прынале́жны склон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)