Verbum

zúmessen

* vt

1) прыме́рваць

2) (j-m) вызнача́ць, адме́раць (каму-н. яго долю)

éine sehr kúrze Zeit wúrde ihm zúgemessen — яму́ было́ адве́дзена ве́льмі ма́ла ча́су

pássen

1.

vi

1) падыхо́дзіць, пасава́ць, быць якра́з

2) быць да тва́ру

die Schúhe ~ gut zum Kleid — ту́флі до́бра падыхо́дзяць да суке́нкі

er passt nicht zum Léhrer — ён не прыда́тны быць наста́ўнікам

das passt sich nicht — гэ́та непрысто́йна

◊ das passt wie die Faust aufs Áuge — ≅ гэ́та пасу́е як каро́ве сядло́ [кульба́ка]

3) пасава́ць, перадава́ць мяч

2.

vt прыме́рваць, прымяра́ць