zúmessen
* vt
1) прыме́рваць
2) (j-m) вызнача́ць, адме́раць (каму-н. яго долю)
éine sehr kúrze Zeit wúrde ihm zúgemessen — яму́ было́ адве́дзена ве́льмі ма́ла ча́су
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)