прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestmmen vt, fstsetzen vt; ussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф ine Strfe [ein Bßgeld] uferlegen (каму-н. D);

прызнача́ць пасяджэ́нне ine Stzung nberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Stzung auf den bend lgen;

2. (на пасаду) ernnnen* vt, insetzen vt, bestmmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vrschreiben* vt, nordnen vt; verschriben* vt (прапісаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tell off

Sport., Milit.

а) адабра́ць, прызна́чыць (для адпра́ўкі на зада́ньне)

б) прабра́ць, абла́яць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ernnnen

* vt (zu D) прызнача́ць (на пасаду); нада́ць чын (афіцэра і г.д.)

zum Dirktor ~ — прызна́чыць дырэ́ктарам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рассле́даванне н. Unterschung f -, -en, Nchforschung f -, -en;

юрыд. судо́вае рассле́даванне gerchtliche Unterschung f;

прызна́чыць рассле́даванне ine Unterschung nordnen;

заня́цца рассле́даваннем ine Unterschung vrnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасяджэ́нне н. Stzung f -, -en;

прызна́чыць пашы́ранае пасяджэ́нне ine usgedehnte Stzung nberaumen;

сабра́цца на пасяджэ́нне zu iner Stzung zusmmentreten*;

ве́сці пасяджэ́нне die Stzung liten;

право́дзіць пасяджэ́нне ine Stzung bhalten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

relief

[rɪˈli:f]

n.

1) палягчэ́ньне, палёгка f., вызвале́ньне (ад ця́жкасьцяў, бо́лю)

2) дапамо́га f.

3) дапамо́га бе́дным

to put on public relief — прызна́чыць сацыя́льную дапамо́гу

4) зьме́на f.

The sentry was waiting for his relief — Вартаўні́к чака́ў зьме́ны

5) рэлье́ф -у m.

- in relief

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ufstellen

1.

vt

1) ста́віць; расстаўля́ць; вайск. выстро́йваць; фармірава́ць

2) выстаўля́ць (кандыдата)

eine Mnnschaft ~ — спарт. вы́ставіць кама́нду

3) распрацо́ўваць, склада́ць (каштарыс, праграму)

4) спарт. устанаві́ць (рэкоры́)

5) ста́віць, прызнача́ць

inen Vrmund ~ — прызна́чыць апекуна́

2.

(sich) станаві́цца, стро́іцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кіру́ючы кніжн. führend, litend; lnkend; regerend; mßgebend; Leit-; rchtungsgebend;

кіру́ючы рабо́тнік Liter m -s, -;

кіру́ючы пры́нцып Litsatz m -es, -sätze;

кіру́ючая паса́да, кіру́ючая рабо́та ine litende Stllung;

кіру́ючыя о́рганы die litenden Orgne;

быць на кіру́ючай паса́дзе ine litende Tätigkeit us¦üben;

прызна́чыць на кіру́ючую паса́ду j-m ine litende Fnktion übertrgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

назнача́ць, назна́чыць разм.

1. (прызначыць) bestmmen vt, fstsetzen аддз. vt;

назнача́ць штраф ine Strfe verhängen (каму-н. über A);

назнача́ць пасе́джанне ine Stzung nberaumen [nsetzen];

назнача́ць вы́бары die Whlen usschreiben*;

2. (надаць годнасць) ernnnen* vt, insetzen vt; berfen* vt, bennnen* vt;

3. (прадпісаць) nordnen vt;

назнача́ць ле́кі ine Arzni verschriben*; гл. тс. прызначаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

accredit

[əˈkredɪt]

v.t.

1) (with) прыпі́сваць каму́ што; прызнава́ць

I accredited him with more sense than he deserves — Я прызна́ў яму́ больш глу́зду, чым ён заслуго́ўвае

We accredit the invention of the telephone to Alexander Graham Bell — Вынахо́дзтва тэлефо́ну мы прыпі́сваем Алякса́ндру Грэ́ему Бэ́лу

2) упаўнава́жваць, прызнача́ць

The president of the club will accredit you as his assistant — Старшыня́ клю́бу прызна́чыць Вас сваі́м засту́пнікам

3) акрэдытава́ць, прызнача́ць дыпляматы́чным прадстаўніко́м

An ambassador is accredited as the representative of his country in a foreign land — Амбаса́дар прызнача́ецца дыпляматы́чным прадстаўніко́м свае́ дзяржа́вы ў заме́жным кра́і

4) прыма́ць за праўдзі́вае; дава́ць ве́ру; давяра́ць

5) агу́льна або́ афіцы́йна прыма́ць, рэкамэндава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)